زبانهای برنامهنویسی گوناگون بر اساس قابلیتهای در نظر گرفته شده از شیوه خط های مختلف استفاده میکنند. موارد ریزتری مانند چگونگی برخورد با نیازهای پشت پرده ماشین مانند مدیریت حافظه و مدیریت زباله نیز در زبانهای مختلف متفاوت است. علاوه بر اینها، مفاهیمی متفاوت از (اجرای) یک برنامه تصور شدهاند که پارادایم یا الگو نام دارند.
یک برنامه ساده در زبان برنامهنویسی Basic که از ساده ترین زبانهای برنامهنویسی است میتواند به شکل زیر باشد:
REM MY FIRST TRY TO COMMAND THIS MACHINE TO DO WHAT I LIKE
PRINT "HELLO NEW WORLD!"
END
سطر نخست که با واژه کلیدی "REM" آغاز شده و از سوی برنامه واسط در نظر گرفته نمیشود و تنها برای نگاه داشتن یک توضیح یا مانند آن برای خود برنامهنویس است. سطر دوم با واژه کلیدی "PRINT" به دستگاه فرمان میدهد تا نوشته "HELLO NEW WORLD!" ("سلام دنیای نو!") را روی نمایشگر بنویسد (چاپ کند). سطر آخر پایان فرامین و برنامه را به ماشین اطلاع میدهد.
پس از نوشتن یک برنامه مانند بالا، برنامه مترجم (در اینجا Basic) دستورات را تبدیل به فرامینی میکند که لایه زیرین، که ممکن است همان سخت افزار باشد، میتواند آنها را اجرا کند.
اجرا و عملی ساختن الگوریتمهای انتزاعی وابسته به هم به وسیله تولید یک برنامه رایانهای مشخص با ابزار زبان برنامه نویسی ممکن است.
زبانهای برنامه نویسی
تعدادی از زبانهای برنامهنویسی به شمار زیر هستند:
* اسمبلی (Assembly)
* لیسپ (LISP)
* بی سی پی ال (BCPL)
* سی (C)
* سیپلاسپلاس (++C)
* سی پلاس پلاس/سی ال آی(C++/CLI)
* پاسکال (Pascal)
* جاوا (Java)
* سیشارپ (#C)
* جی شارپ (#j)
* جی پلاس پلاس (++j)
* بیسیک (Basic)
* پایتون (Python)
* پرل (Perl)
* پیاچپی (PHP)
* ای اس پی (ASP)
* ای اس پی دات نت ASP.Net
* مطلب (Matlab)
* وی بی دات نت (VB .Net)
* دلفی (Delphi)
* ویژوال بیسیک (visual basic)
* لینگو (Lingo)
* توسعه دهندههای وب